Krzysztof Sołowiej | Sromota

KRZYSZTOF SOŁOWIEJ | SROMOTA

Otwarcie wystawy: 08.11.2021 w g. 15-19
Wystawa czynna do 19.11.2021 w g. 15-18
Galeria AT (UAP), ul. Solna 4, Poznań

Krzysztof Sołowiej (ur.1962 r. w Białymstoku); w latach 1982 – 1987 studiował na UMCS w Lublinie; w latach 1987-1990 studiował w PWSSP w Poznaniu. Prace prezentował na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Galerii Kont, Lublin, Galerii ON, Poznań, Galerii Biała, Lublin, Galerii Arsenał, Białystok, Galerii EGO, Poznań, Kunst# Stucke, Wiedeń oraz w Galerii BWA, Katowice, Galerii Bunkier Sztuki, Kraków, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko, Galerii Miejskiej Arsenał, Poznań, Galerii EL, Elbląg, Galeria 13 Muz, Szczecin, Muzeum Miasta Warszawy. Mieszka i pracuje w Poznaniu. 

Twórczość Krzysztofa Sołowieja cechuje przede wszystkim aura poetyckiego doświadczania świata. Klimaty jego realizacji rzeźbiarskich oscylują na cienkiej granicy pomiędzy – nasyconą symboliką „baśniowych opowieści” i prozaiczną realnością otaczającej nas rzeczywistości. Artysta czerpie inspiracje z wielu kulturowych odniesień; fascynuje go zarówno bogactwo ikonografii barokowej, jak i np. podniosła stylistyka ikon. Realizacje rzeźbiarskie Sołowieja bazują na perfekcyjnym wyczuciu materiału tj. drewno, kamień, metal, żywica; tak od strony czysto wykonawczej / rzemiosła manualnego, jak i „rozumienia” właściwości i znaczeń używanego materiału. Umiejętnie i z sensem zestawia w swoich wypowiedziach rzeźbiarskich np. drewno z metalem lub kamień z żywicą. Aczkolwiek można odnieść wrażenie, że tzw. szlachetność materiałowa i związany z nią bezpośrednio walor estetyczny, tak często celebrowane przez rzeźbiarzy, w pracach Sołowieja paradoksalnie odgrywają drugoplanową rolę. Istotą tych realizacji za każdym razem jest przede wszystkim przekazanie nam ważnych, personalnie doświadczanych, idei artystycznych. Aspekt indywidualnej, poetyckiej kreacji jest w sztuce artysty podstawowy. Twórczość ta dotyczy w dużej mierze osobistych mitologii np. personifikacji, wyraźnie zaakcentowanej w motywach z „bajkowego” świata dzieciństwa. I nie jest to ucieczka mentalna artysty od podstawowych problemów współczesności, ale, jak się wydaje, właśnie poprzez ten specyficzny język sztuki, jest to rozumne docieranie do ich sensów.  O wystawie „Sromota”, obecnie prezentowanej w Galerii AT, autor mówi: „Do wielu refleksji dojrzewamy latami. Wielu pytań nie zadamy, nie dlatego, że nie umiemy, ale żeby o “coś” pytać, trzeba mieć  podejrzenie tego “coś”. Zmowa milczenia okalecza.         Z przyszłych pokoleń czyni inwalidów, przeszłym odmawia pamięci. Manipulacja historią to zmiana “genomu świadomości”- jakże wciąż aktualne. Prace które chcę pokazać w galerii AT to odprysk tych refleksji, próba przywrócenia własnej pamięci oraz tym, którym starano się ją odebrać”. Prace na wystawie odnoszą się do młodych dziewcząt z Francji, zamordowanych w niemieckim obozie koncentracyjnym w Auschwitz – czternastoletnich żydówek – Mireille Rebecca Marcovici, Janine Nicole Heimer. 

Wystawa „Sromota” jest czwartym indywidualnym pokazem twórczości Krzysztofa Sołowieja w Galerii AT („Zimowy splin” 1996, „Ogrody rozkoszy” 1997, „Sekret podwójnych rozkoszy” 2002).