Dom, którego nie ma… | Słomczewski, Olszanowski

Serdecznie zapraszamy na wystawę Piotra Słomczewskiego i Ziemowita Olszanowskiego

Dom, którego nie ma…

otwarcie wystawy: 5 listopada godz. 18.00

Dom Carla i Gerharta Hauptmannów
Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze
Szklarska Poręba
ul. 11 Listopada 23

Każdy z nas jest podróżnikiem i przebywa w ciągu swojego życia jedną, jedyną, niepowtarzalną drogę. Czasem korzystamy z wytyczonych już szlaków, krocząc śladami tych, którzy byli tu przed nami, a czasem zdarza się tak, że wybieramy kierunek, w którym jeszcze nikt nie szedł. Przecieramy swój szlak raz, po raz spotykając się z innymi na przecięciu tych naszych dróg.

Wystawa Dom, którego nie ma z pewnością nie jest nostalgiczną opowieścią o czasach minionych, nie powinna być też odczytywana w kontekście skostniałego pomnika postawionego autorowi fotograficznych obrazów. A przynajmniej ekspozycja ta nie powstała i nie miała powstać „ku pamięci”, i jak wierzę nie tego życzyłby sobie jej współautor. 

Od początku pracy nad wystawą przyświecała mi myśl o stworzeniu sytuacji, która nawiązywałaby i wskazywała na obszerny i zróżnicowany zbiór materiału wizualnego jaki stworzył i zgromadził Ziemowit Olszanowski. 

Wyobraźnia podsuwała pomysł zbudowania narracji nieliniowej, w zasadzie nieskończonej opowieści o podróży, śladami wędrowca postrzegającego świat jako dzieło sztuki. Tak zrodziła się idea zbudowania internetowej galerii fotografii, w której pierwotny porządek skatalogowanych zdjęć zostałby całkowicie zaburzony tak, aby stworzyć nową strukturę  uwzględniając zależności poszczególnych zdjęć. Powstała, więc struktura podobna do labiryntu, w którym fotografie zostały ze sobą połączone w sieć relacji, tworząc niezliczoną ilość możliwości odczytywania wirtualnej podróży. Podróży, która za każdym razem może być prowadzona zupełnie nową ścieżką. Bez ostatecznego końca. Prowadzona w zapętleniu i za każdym razem odsłaniająca inny zbiór umieszczonych w niej zdjęć tworząc całkowicie nową narrację. 

Jako inspiracja do stworzenia sieciowej struktury wirtualnej galerii posłużyło zjawisko synestezji. Specyficznej właściwości ludzkiego mózgu do odbierania bodźców jednej modalności zmysłowej za pośrednictwem więcej niż jednego zmysłu. Przykładowo synestezja typu fonem-kolor umożliwia odczuwanie bodźców dźwiękowych również jako wrażenia barwne, w takiej sytuacji osoba posiadająca ten typ synestezji słysząc muzykę może jednocześnie ją „zobaczyć” jako feerię barw, posiadających konkretne faktury, kształty a nawet ruch.

Takie spojrzenie na skatalogowane według chronologicznego porządku zdjęcia, pozwoliło dostrzec relacje pomiędzy fotografowanymi miejscami, czasem wykonania zdjęcia i kontekstem odbywanej podróży. Dzięki temu powstała szansa na odwzorowanie podróży autora fotografii w przestrzeni wirtualnej. Podróż tę można odbyć podążając tropem skojarzeń, za każdym razem nową ścieżką.