ZOOMEUM | Koncepcje rewitalizacji Starego Zoo w Poznaniu przez studentki i studentów Architektury Wnętrz UAP

ZOOMEUM. Koncepcje rewitalizacji Starego Zoo w Poznaniu

PREZENTACJA PROJEKTU EDUKACYJNEGO REALIZOWANEGO W LATACH 2018-2021 PRZEZ STUDENTÓW KIERUNKU ARCHITEKTURA WNĘTRZ

II PRACOWNIA PROJEKTOWANIA WYSTAW
Prowadzący: dr Piotr Barłóg

UCZESTNICY WYSTAWY:

1. Karen Ataman
2. Karolina Boruszewska
3. Julia Chrostek
4. Agnieszka Cygan
5. Patrycja Drożdżyńska
6. Paulina Dwórznik
7. Joanna Gościak
8. Damian Gugała
9. Karolina Hadrich
10. Julia Jewstrat
11. Jagoda Juste
12. Zuzanna Kwaśniewska
13. Klaudia Kunty
14. Weronika Maciejewska
15. Angelika Matecka
16. Izabela Meyze
17. Paulina Młynarska
18. Alicja Nalikowska
19. Martyna Rzekiecka
20. Joanna Stachowiak
21. Natalia Stępień
22. Zygfryda Szumińska
23. Joanna Woźniak
24. Weronika Zboińska

MŁODZIEŻOWY DOM KULTURY NR. 1
ul. Droga Dębińska 21, Poznań
8-30.09.2021

Projekt ZOOMEUM — od menażerii do nowoczesnego parku edukacyjnego

Tradycja hodowli egzotycznych zwierząt znana jest już od czasów starożytnych, kiedy uchodziła za synonim potęgi władcy, ale dopiero wiek pary i elektryczności uczynił z niej atrakcję dla mas. Zoo jako idea ogrodu z ekspozycją zwierząt upowszechniła się w XIX wiecznej Europie jako ówczesny typ rozrywki mieszczańskiej, która była swoistym rezultatem funkcjonowania cywilizacji kolonialnych — rodzajem okna na podbity, egzotyczny świat, którego rubieże stały się dostępne także w stolicach imperiów. Naturalną konsekwencją tego stanu rzeczy, ogrody zoologiczne pojawiały się jako moda także w mniejszych ośrodkach, pretendujących do grona cywilizacji zachodniej.

Znana wszystkim koncepcja menażerii, skupiająca na niewielkiej powierzchni jak największą ilość gatunków, odeszła na szczęście w niepamięć, ewoluując ku bardziej humanitarnej formule. Popularne w drugiej połowie XX wieku parki zoologiczne, w których zwierzęta zamieszkiwały na znacznie większych obszarach, bardziej przypominających ich naturalny ekosystem, dążyły z kolei do jeszcze dojrzalszej koncepcji funkcjonowania. 

W przyszłości ogrody zoologiczne prócz zapewnienia przetrwania gatunkom, a zwłaszcza gatunkom zagrożonym wymarciem, będą skupiać się na aktywnym propagowaniu wartości proekologicznych, prowokując do dyskusji społecznej bez użycia przedmiotowo traktowanych zwierząt. Tak czy inaczej, istnienie zoo nierozerwalnie wiąże się z problematyką wystawiennictwa, którego ewolucja musi sprostać także zmieniającej się formule ogrodu. Stanowi to niezwykle intrygującą tematykę dla działań projektowych.

W Poznaniu istnieją dwa ogrody zoologiczne — stary, liczący blisko 150 lat i nowy, zbliżający się do 50. Stary jako świadek tradycji, jest w chwili obecnej zabytkowym parkiem w sercu miasta. Niemal pozbawiony zwierząt, które przeniesiono do nowego, obszernego parku zoologicznego w innej części aglomeracji, stanowi interesujący relikt z urokliwą, częściowo zachowaną architekturą ówczesnej epoki.

Wspólnie z moimi studentami, zastanawiamy się jak wykorzystać jego tkankę, przywodząc na myśl nieobecne już zwierzęta. Idea ZOOMEUM powstała jako gra słów: ZOO, ZOOM i MUZEUM — ma w zamyśle stanowić punkt wyjścia dla edukacyjnego centrum dialogu nad kwestiami ekologii oraz ewolucji fenomenu zoo, łączącymi historię z nowoczesnością.

Jako temat dydaktyczny prowadzony w ramach projektowania wystawiennictwa, jest sposobem uwrażliwiania na kwestie przyrody, architektury, edukacji, ale także wszechobecnego przemijania.