Error w informatycznym żargonie określany jest jako bug (czytaj: <bag>) – czyli błąd programu komputerowego, powodujący jego nieprawidłowe działanie /wikipedia/.
Niewątpliwie skrzętnie zaplanowany program naszego życia został uszkodzony. Szkoły, instytucje i granice zostały zamknięte, samoloty uziemione – a to tylko niektóre i tak naprawdę powierzchowne zmiany.
Obraz świata się zmienił, skurczył, mogliśmy spojrzeć na niego jak na wykres, jak na coś do naprawy. Niewątpliwie przycisk z napisem RESET został wciśnięty, a my wszyscy postawieni w tryb awaryjny. Każdy z nas został skonfrontowany z nową rzeczywistością, zmuszony do stworzenia i wprowadzenia własnych strategii dostosowawczych. Celem działania projektu ERROR 2k20… było uchwycenie choćby małej części tego procesu, jego przejawów, naszych myśli, odczuć, lęków i nadziei.
Ten właśnie ślad dostrzegam, patrząc na obrazy, fotografie. Czasem podejmowane problemy mają bardzo osobisty charakter, a obiektyw kierujemy na samych siebie, jak ma to miejsce w cyklu Agaty Gmerek „Negatyw”, gdzie autorka przedstawia alternatywny (negatywowy) obraz siebie, badając i ustalając granice oczekiwań i norm społecznych.
Natomiast fotografie Joanny Adamczak „Czas refleksji” to swoiste zaklinanie rzeczywistości i ucieczka do świata wolnego od pandemii. Wszystko dzieje się tu jak dawniej, a bohaterowie zdają się mówić: „tu nie ma miejsca na takie rzeczy, tu nikt nie ma na to czasu”. Obrazy skrzętnie podtrzymują ułudę, przenoszą nas do miejsc jakby poza czasem, gdzie rytm życia jest stały i niezmienny, nieczuły na globalne zawirowania i kryzysy, przez co niemal baśniowy.
Aleksandra Kowalczyk w swojej pracy „Moja teraźniejszość” zabiera nas na spacer do tytułowej własnej teraźniejszości. Opuszczone, samotne krajobrazy małego miasteczka dalekie są od miejsc budzących pożądanie, od widoków, które chcemy oglądać. Błąd [error] aparatu sprawia jednak, że krajobrazy zaczynają się na siebie nakładać, tworząc przedziwny zlepek obrazów. Paradoksalnie stają się one najtrafniejszym komentarzem zaistniałej sytuacji, konceptualnym dokumentem tego czasu i naszego w nim uwikłania.
Zupełnie odmienną historię opowiada Dawid Wawrzynowicz w cyklu „Ogrody”. Przedstawione przez Dawida kolaże zdają się być surrealistycznymi sennymi pejzażami. Obrazy balansują na granicy niepokoju, lęku oraz prób ich oswojenia. Tak jak sny z nich zbudowane, nie naśladują rzeczywistości, ale kreują własny, alternatywny świat, w którym czas jest płynny, a miejsce tylko pozornie rozpoznane.
W cyklu Zosi Cierpisz „Niewidoczne piękno” pandemia zdaje się być tylko pretekstem do przedstawienia nadchodzącej rewolucji: nowej generacji, nowego języka, wyrażania swojej obecności i wrażliwości. To jak głos pokolenia, które mówi: Nadchodzimy! W tym przypadku nie pozostaje nam nic więcej, jak odpowiedzieć: Czekamy!
Paweł Wawrzyniak, 2021
Finaliści zakwalifikowani do wystawy:
Karolina Abraszkiewicz „Osaczenie”
Joanna Adamczak „Czas refleksji”
Krzysztof Adamek „Samotność”
Natalia Andrzejak „Pogrążeni w rozterce”
Klaudia Baierlein „SAD REALITY”
Martyna Banaszak „Walka z pandemią”
Bartosz Barszcz „Porwanie wolności”, “Wróciłem”
Chloe von Berkel “Hidden emotions”
Marta Biernacik „Bez tytułu”
Paulina Boguś „Pozory normalności” , “Safety”
Zuzanna Brońska „Bez tytułu”
Katarzyna Buda „Bez tytułu”
Mona Chadid „Bez tytułu”
Marianna Cholewicka „Uderzając w alarm”, „Kindersztuba”
Zofia Cierpisz „Niewidoczne piękno”
Jagoda Dienwebel „O wolność”, „Ostoja”, „Gdańsk”, „parties we went to: summer 2020”
Zuzanna Dienwebel „Burzliwa cisza”
Mateusz Dopierała „Niekończąca się opowieść”
Katarzyna Duwe „Tęsknota za normalnością”
Paweł Dyczkowski „Dachowce”
Zuzanna Dymecka „Bez tytułu”
Amelia Fahrner „Bez tytułu”
Anastazja Filipiak „Bez tytułu”
Marcelina Fludra ,,Ja, teraźniejszość”
Olga Galuba „5 problemów młodzieży”
Bartosz Gałczyński „Czas pandemii”
Gracjan Gawałek „bez tytułu”
Agata Gmerek „Negatyw”, „(Nie) moje cztery ściany”
Amelia Gruszczak „Bez tytułu”
Aleksandra Hoffa „Druga twarz 2020/2021”
Natalia Horn „Zamknięci w Pandemii”, „Ukryci w Pandemii”, „Walka z wirusem”
Martyna Hudzińska „Reality”
Nikola Jakubowicz „Bez tytułu”
Julia Janiszewska „Czas ucieczki minął”, „Void”
Alicja Jaworska „Małe jest piękne”
Anastazja Jedynak „Red – the color of love”
Natalia Jerzyńska „Izolacja”
Weronika Jóźwiak „Maskarada”
Aleksandra Kamińska „Moja teraźniejszość”
Marcin Kapała „Szara codzienność”
Mikołaj Kapała „Beztroski dworzec”
Julia Kaptur „Drugie dno”
Zuzanna Kaus „Covid w życiu codziennym młodzieży”
Żaneta Kert „Opuszczone”
Julia Kijak „W chłodzie”
Oktawian Kiljańczyk „(Nie)Intelekt”
Michalina Knaś „Czwarta fala koronowirusa”
Weronika Kohutek „Bez tytułu”
Jakub Kokotkiewicz „(Nie)wolny czas”
Bartosz Kordek „Chmara”
Gabriela Korzyb „Nim ucichło życie”
Julia Kostanciak „Konwersja”
Nadia Kowalak „Bez tytułu”
Patrycja Kowalska „Singularity”
Anna Kozłowska „Bez tytułu”
Antonina Krawczak „Więźnie internetu”
Jakub Kuchno „Drowning”
Katarzyna Kuchowicz „Mam czas”, „Konstelacje” „Autoodczuwanie”, „Thoughts epidemic”
Julia Kulka „Młodzież w domu”
Amelia Kunicka „Bez tytułu”
Kinga Kupś „Zależny od elektroniki”
Natalia Kurek „Ze szczęścia w melancholię”
Antonina Kustoń „Emocje na nauczaniu zdalnym”
Wiktoria Lechman „Efekt motyla”
Mateusz Lerczak „Pocałunek na Starym Mieście”
Monika Lisak „Wolność, która znika”
Magdalena Ludek „Bez tytułu”
Amelia Łakoma „Dziecięce szczęście w nieszczęściu”
Jagoda Łęszczak „Szybkie zmiany”
Adrian Łuczak „Czerwony płomień”
Alicja Łuczak „Razem a jednak osobno”
Aleksandra Łukawska „Świat jest zamknięty, lekcje to już nie to samo, jak tu wyjść do przyjaciół, może się spotkamy tak…”
Natasza Maciejewska „Pozbawieni wyjścia”
Alicja Maćkowiak „Caged”
Julia Maćkowiak „Monotonia”
Wiktoria Maik „Wspominając czas przed pandemią”, „Co czuliśmy”
Julia Markowiak „Pragnienie bliskości”
Patrycja Maślona „Bezsilność”
Julia Matelska „To tylko maska”
Natasza Matuszak „Złudzenie?”
Dawid Mawer „Izolacja”
Oliwia Michalak „Bezsilność”
Wiktoria Michalik „Zysk i straty”
Wiktoria Mielczarek „Odwrócić czas”
Julia Mrówczyńska „Wyprawa na Marsa i Osiągnięcia Igi Światek”