Pawilon Narodowy Zjednoczonych Emiratów Arabskich na Międzynarodowej wystawie Architektury La Biennale di Venezia, kuratorowany przez Waela Al-Awara we współpracy z Curators Collective, organizuje międzynarodowy konkurs projektowy dla studentów na propozycję ławki, która zostanie usytuowana w Wenecji latem 2021 roku.
Po raz pierwszy w czterdziestoletniej historii Biennale Architektury w Wenecji kuratorzy narodowi z całego świata pracują wspólnie w poszukiwaniu nowych sposobów na wykorzystanie potencjału jaki daje Biennale do stworzenia synergistycznej, ekspansywnej i ogólnodostępnej platformy do współpracy. Ponad 50 uczestników połączyło siły w trwającym dialogu pod przewodnictwem Curators Collective (CC), razem z kuratorem generalnym Hashimem Sarkisem.
W duchu współpracy CC rozważa współczesną rolę najstarszego i najbardziej podstawowego elementu służącego wymianie społecznej – ławki. Niniejszy Open Call stara się uwydatnić ideę ławki jako aktywatora wspólnej przestrzeni, otwierającej na obserwację i refleksję, a co za tym idzie, dialog. W czasie kiedy świat boryka się z naglącymi trudnościami pandemii oraz nabierającymi tempa zmianami klimatu, potrzeba dialogu wydaje się ważniejsza niż kiedykolwiek wcześniej.
Jak zaprojektować ławkę, która zarazem uruchamia i pomaga kształtować ten dialog?
Kto
Open Call jest otwarty dla studentów kierunków projektowych z całego świata.
Co
Projekt ławki musi być w stanie przekazać ideę gromadzenia się, kontemplacji i dialogu międzykulturowego, a zarazem poszukiwać powiązania między człowiekiem a świadomością środowiskową.
Idea ławki powinna inspirować różnorodne i pluralistyczne interpretacje:
Ławka jako łącznik z teraźniejszością
Ławka jako portal do innego miejsca
Ławka jako pożądane miejsce podczas pandemii
Ławka jako unikane miejsce podczas pandemii
Ławka jako symbol kultury
Ławka jako rozwiązanie praktycznej potrzeby
Ławka jako jednostka
Ławka jako część wspólnoty
Ławka jako stały obiekt
Ławka jako ruchomy obiekt
Wartościowane będą prace prezentujące proces upcyklingu. Ławka musi spełniać swoje zadanie zarówno w trakcie pandemii oraz poza nią, być bezpiecznym i trwałym elementem publicznej przestrzeni, bez potrzeby konserwacji podczas trzymiesięcznego okresu wystawy.
Gdzie
Zwycięskie prace zostaną wykonane i usytuowane w Wenecji we Włoszech.
Wszystkie prace zostaną zaprezentowane na stronie internetowej CC.
Kiedy
Zgłaszający są zaproszeni do wysyłania prac do 7 Lipca 2021, godziny 19:00 czasu środkowoeuropejskiego letniego (CEST).
Materiały dla ławki
Organizator konkursu dostarcza listę materiałów do upcyklingu pozostałych z konstrukcji wystaw w pawilonach narodowych tegorocznego Biennale. Zarówno lista jak i specyfikacje są ściągnięcia pod OpenCall Materials link.
Użycie dodatkowych materiałów jest dozwolone, jeśli przemawiają za tym argumenty projektowe.
Kryteria oceny projektu ławki
Zgłoszenia będą oceniane na podstawie następujących kryteriów:
1) Oryginalność i twórczość
2) Trafność odpowiedzi na zadanie konkursowe
3) Realność wykonania
4) Namacalność i ekspresja sposobu, w jaki resztki materiałowe są wykorzystane w projekcie
Jury konkursowe
Konkurs, wsparty przez Narodowy Pawilon Zjednoczonych Emiratów Arabskich na Międzynarodowej Wystawie Architektury La Biennale di Venezia, będzie moderowany przez architektkę i edukatorkę, Dalię Hamati.
Jury konkursowe składa się z następujących kuratorów Pawilonów Narodowych Biennale Architettura di Venezia, 2021:
Fiona Mali, współkuratorka Pawilonu Albanii.
David Theodore, współkurator Pawilonu Kanady.
Roberta Semeraro, kuratorka Pawilonu Republiki Dominikańskiej.
1
Madeleine Kessler, współkuratorka Pawilonu Wielkiej Brytanii.
Hae-Won Shin, kuratorka Pawilonu Korei.
Sara Anwar, kuratorka Pawilonu Pakistanu.
Alexander Furunes, współkurator Pawilonu Filipin.
Wymogi zgłoszenia konkursowego
Materiały do zgłoszenia konkursowego są do pobrania pod adresem CC open call materials link. Zgłoszenie konkursowe powinno zawierać:
1. Wypełniony Formularz zgłoszeniowy, pobrany ze strony CC, z wygenerowanym kodem ID pracy zgłoszeniowej.
2. Pojedyncza plansza A3 w formacie .PDF (orientacja portret lub krajobraz) przedstawiająca propozycję projektu ławki, zawierająca:
a. opis projektu o długości 200 słów: jakie przekonania stoją za projektem, co jest inspiracją, w jaki sposób Twoja propozycja odpowiada na problem konkursu?
b. wizualizacje propozycji projektowej;
c. plan, przekrój i elewacja propozycji projektowej, w skali 1:20 z podstawowymi wymiarami; d. wypis użytych materiałów z diagramem ilustrującym propozycję realizacji
e. wygenerowany kod ID pracy
Plik PDF może mieć maksymalną wielkość 5 mb.
Plik powinien zostać nazwany zgodnie z poniższym szablonem:
CC2021_OpenCall_kodID
3. Dodatkowo zgłoszenie musi zawierać jeden obraz, wizualizację projektu do użycia na mediach społecznościowych w formacie kwadratowym o rozdzielczości 72 dpi w formacie .JPG.
Wszystkie trzy materiały zgłoszeniowe muszą być wgrane przy użyciu (anonimowego) linku CC website submission link. Prawa autorskie zostaną zachowane.
Pytania dotyczące zgłoszeń konkursowych są przyjmowane pod adresem:
Harmonogram Open Call
Przyjmowanie zgłoszeń: 15 lipca 2021
Ostateczny termin nadsyłania zgłoszeń: 7 lipca 2021, godzina 19:00 CEST (prace nadesłane po tym czasie nie będą rozpatrywane).
Ogłoszenie zwycięzców: 20 lipca 2021
Montaż ławki: sierpień 2021
Demontaż ławki: listopad 2021
Pełna lista partycypujących w Curators Collective
Albania, Armenia, Australia, Austria, Bahrajn, Belgia, Brazylia, Kanada, Chiny, Chorwacja, Cypr, Estonia, Francja, Dania, Republika Dominikańska, Niemcy, Wielka Brytania, Grenada, Węgry, Irlandia, Izrael, Włochy, Irak, Japonia, Korea, Kuwejt, Liban, Litwa, Luksemburg, Meksyk, Czarnogóra, Holandia, Kraje
2
Nordyckie, Pakistan, Peru, Filipiny, Polska, Portugalia, Rumunia, Rosja, Arabia Saudyjska, Serbia, Singapur, Słowenia, Hiszpania, Szwajcaria, Turcja, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Stany Zjednoczone Ameryki, Urugwaj, Uzbekistan, Kosowo
Podpisy obrazów:
W Zjednoczonych Emiratach Arabskich ławki z drewna tekowego znajdują się w miejscach zacienionych przez stare ściany wokół suku (targ arabski), zapewniając osłonę przed słońcem. Źródło: nieznane.
W Republice Dominikańskiej, ławka Malecón łączy mieszkańców miasta z morzem za pomocą jej usytuowania, które nadaje kuerunek wzroku osoby siedzącej. Zaprojektowana przez Manuela Valverde Podesta w latach 1970. Źródło: Jose Manuel Azcona
W Albanii, lekkie ławki dwuosobowe zaprojektowane przez 51N4E pozwalają siedzącym znaleźć własną przestrzeń na placu Skanderberg.
Źródło: Blerta Kambo
We Włoszech, ławki są integralnym elementem fasad budynków jako wyraz kultury miejskiej, która integruje publiczną formę siedzenia z tkanką miejską, na przykładzie Palazzo Rucellai we Florencji, autorstwa Leona Battisty Albertiego. Źródło: Francesca Santeusanio
W Korei, drewniane konstrukcje pyeongsang i obfite wymiary służą wytworzeniu wspólnotowej formy przesiadywania, mającej na znaczeniu latem, jako miejsce chłodne, czyste i uniesione nad ziemią. To przestrzeń gdzie ludzie dzielą się posiłkiem, czasem a nawet snem.
To miejsce będące na skrzyżowaniu dróg, służy celowym interakcjom sąsiedzkim.
Źródło: news.bucheon.go.kr
W Filipinach, tambayan jest miejscem socjalizacji i odpoczynku. Obraz pokazuje zadaszoną wersję ławki, z pochyłymi ścianami, które osłaniają przed silnymi wiatrami w czasie gdy plecy odpoczywają.
Źródło: Alexander Furunes
W Pakistanie, Charpai są ręcznie wykonanymi obiektami z naturalnych materiałów, zawierają się na nie ramy i sploty, aktywują codzienne czynności takie jak gry, rozmowy i odpoczynek.
Źródło: Faizan Ahmad
W Szkocji, ławka publiczna mieści się w ścianie ogrodu prywatnego, zacierając granicę między tym co publiczne i prywatne. Źródło: madeleine Kessler
W Japonii, Engawa jest uniesioną powierzchnią podłogi w tradycyjnym domu japońskim, która skierowana jest do zewnątrz, zdwojona służy jako ławka zachęcając przechodniów do odpoczynku na jej krawędzi. Źródło: Kozo Kadowaki
W Polsce, Ławka ustawiona przed domem przy płocie, po stronie publicznej, służy jako miejsce socjalizacji mieszkańców wsi. Staje się miejscem wymiany myśli i ścierania się poglądów na temat procesów modernizacji. Źródło: Patrycja Wojtas