Serdecznie zapraszamy na wystawę:
Joanna Imielska | Recykling wspomnień
Galeria Biura Wystaw Artystycznych w Lesznie
15.05-11.07.2021
Recykling wspomnień to tytuł wystawy o charakterze retrospektywnym, to moja sentymentalna „podróż”, której początek rozpoczął się w 1988 roku wraz z zamieszkaniem w Pępowie i nawiązaniem współpracy z Miejskim Biurem Wystaw Artystycznych w Lesznie. W tym czasie miałam 9 wystaw indywidualnych i brałam udział w 35 wystawach zbiorowych zorganizowanych przez MBWA w Lesznie.
Duża część prac zaprezentowanych na wystawie przynależy do obszernego cyklu zatytułowanego Archeologia z mojej szuflady, zanurzonego w moim „czasopisaniu”, w którym przeplatają się wątki czasu obiektywnego i mojego indywidualnego czasu, mojej jednostkowej pamięci, oswojonej przestrzeni. Tym razem otworzyłam swoje archiwa, wydobyłam z chaosu rzeczy odnalezionych te najważniejsze dla mnie: stare listy, dokumenty, zeszyty, notatniki, książki, katalogi, nadałam im nowe znaczenia i obdarzam „nieskończonym potencjałem zmiany”[1], na dawnych śladach odciskam swój ślad. „Każda teraźniejszość bowiem, czy obecna, czy przyszła, twierdzi francuski archeolog Laurent Olivier, «składa się zasadniczo z palimpsestu wszystkich trwań z przeszłości, które zostały zapisane w materii»”[2].
Na wystawie prezentowane są prace przynależące do cyklu Archeologia z mojej szuflady:
Zapiski Jana K., to prace wykonane z zeszytów z lat 1952-53 Jana Kałmuczaka, zapisanych ołówkiem, odręcznym pismem. Te zeszyty po latach nabrały szczególnej wartości, ukryte jest w nich jakieś zadziwiające piękno, okruchy życia, cząstka osoby, która je zapisała, zapach nie należący do tu i teraz, kolor zżółkniętej kartki, kruchość materiału…
MBWA 32, to prace wykonane z katalogów, folderów, zaproszeń, gazet, materiałów dokumentujących moją 32-letnią współpracę artystyczną z MBWA w Lesznie. Te stosy papierów od lat zbieranych poddałam recyklingowi, nadałam im nowe życie, podkreśliłam wagę myśli ekologicznej – nie marnować, ale przetwarzać, sprowokować do nowego odczytania.
Ziarnko prawdy (Kartki z pamiętnika i Listy do…), prace te nie wchodzą w skład cyklu Archeologia z mojej szuflady, zostały zainspirowane tematem 20 Prezentacji – Leszno 2018, legendami z terenów leszczyńskich[3] oraz informacjami z „życia Leszna”zaczerpniętymi z codziennych gazet. Próbowałam te dwa światy powiązać, znaleźć bezpośrednie przełożenie między czasem dawnym a obecnym, znaleźć analogię między legendą a faktem. Prace przybrały charakter widokówek i listów umeszczonych w kopertach, gotowych do rozesłania.
Ważnymi elementami wystawy są rysunki z cyklu Czas, od których rozpoczęło się moje „czasopisanie” oraz praca Pauliny Komorowskiej-Birger zatytułowana: Kolekcja Pauliny Komorowskiej-Birger w rękach prywatnych – Listy Joanny.
Wystawie towarzyszy wydawnictwo monograficzne pt. Czasopisanie, w którym podsumowane zostały moje dotychczasowe rozważania dotyczące Czasu, z tekstami Ewy Urbańskiej, Justyny Ryczek, Rafała Boettner-Łubowskiego, Hanny Strychalskiej, Joanny Imielskiej i Dášy Lasotovej, zaprezentowane są cykle: Czas, Czas na ogrody, Labirynty, Zapisane godziny, 24 godziny, Mikrokosmos, Czas – obrazy, Sztuka czy sztuczki, Ostrava, Szanghaj, Pekin, Nowy Jork, Ziarnko prawdy, Archeologia z mojej szuflady.
Joanna Imielska
[1] K. Kędzierska, Chcieć mniej. Minimalizm w praktyce, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 2016, s. 24.
[2] Tamże, s. 30.
[3] B. Świderski, Ilustrowany opis Leszna i ziemi leszczyńskiej, Księgarnia A. Krajewicza, Leszno 1928.
Joanna Imielska urodziła się 16 listopada 1962 roku w Bydgoszczy. W latach 1983–1988 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu). Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni rysunku profesor Izabelli Gustowskiej. Od 1989 roku pracuje na poznańskim Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz, od 1994 roku prowadzi pracownię rysunku na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa. W 2013 roku uzyskała tytuł profesora zwyczajnego. W latach 2002–2008 pełniła funkcję prodziekana, a w latach 2008–2016 dziekana Wydziału Edukacji Artystycznej UAP. Jest laureatką wielu nagród i stypendiów, między innymi: stypendium Ministra Kultury i Sztuki (1990–1991, 1997) oraz Ministra Kultury (2005). W 2003 roku otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Leszna za pracę artystyczną i pedagogiczną w dziedzinie upowszechniania kultury plastycznej w Lesznie. W 2014 roku została odznaczona Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Siedmiokrotnie zdobyła I nagrodę w Leszczyńskich Prezentacjach w latach: 1990, 1994, 2000, 2002, 2004, 2014, 2020 oraz trzykrotnie II nagrodę w latach: 1996, 1998, 2006.
Zajmuje się rysunkiem i malarstwem. Jest autorką kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz brała udział w wielu wystawach zbiorowych w Polsce, Niemczech, Belgii, Holandii, Hiszpanii, Francji, Czechach, USA i Serbii. Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach publicznych i prywatnych w Polsce i za granicą.