Szymon Zwoliński | BEZ TYTUŁU

01.03–05.03.2021

Galeria Rotunda UAP

100 / 100 – sto wystaw na sto lat UAP

Budynek A, Al. Marcinkowskiego 29

dr Szymon Zwoliński 

Urodzony w 1981 roku w Toruniu. Po ukończeniu szkoły średniej wiele podróżował poszukując miejsca dla siebie. W latach 2005 – 2011 studiował na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.  Od 2010 roku pracuje na macierzystej uczelni, obecnie Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Laborant w V Pracowni Rzeźby i Otoczenia – Obrazowanie Przestrzenne.

Realizuje prace rzeźbiarskie cechujące się mieszaniną podejścia tradycyjnego i innowacyjnego, stale eksperymentuje z formą i technologią. Efekty jego zmagań artystycznych dają nieoczywiste efekty wizualne. Lubi wprowadzać do swoich prac motywy narracyjne, najczęściej inspirowane kulturą popularną. W 2019 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Rzeźby Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

Szymon Zwoliński | BEZ TYTUŁU / Agresja /

Obiekt dźwiękowy z wykorzystaniem techniki holograficznej, 

Materiał: szkło, pleksi, głośnik, śruby itp.

W minionych wiekach wychowanie ku przemocy miało kluczowe znaczenie dla przetrwania plemienia, a szerzej – całego gatunku. Przykładem jest chociażby wykorzystana przez popkulturę polis Sparty, gdzie selekcjonowano chłopców w celu wspierania ich waleczności. Podobnie z Wikingami, których historie też zaadaptowane zostały w celach rozrywkowych dla szerokich mas użytkowników kanałów czy też platform streamingowych. Lubimy to oglądać. Drzemią w nas – świadomie bądź niedeklaratywnie  – pierwotne instynkty podsycane hormonalnymi reakcjami najstarszych struktur mózgu.  Uwolnić im się udaje, na większą skalę, dopiero za pomocą odpowiednich ideologii.  Historia daje tu wiele przykładów, od oczywistych dla naszego kręgu kulturowego – jak nazizm czy stalinizm, poprzez bardziej zakamuflowane, lecz nie mniej okrutne, ludobójstwa plemienne czy jatki etniczne innych kontynentów.

Jerzy Vetulani, wybitny polski badacz, zauważył, że : (…) agresja okazała się w naszym przypadku nie tylko najlepszym sposobem obrony, lecz także, odpowiednio przeformułowana, niebywałym motorem rozwoju^[1]. Powtarzał on także, że pierwotnie rozumiana agresja, funkcjonująca na zasadach typowych dla łowców-zbieraczy z epoki paleolitu, nastawiona na ochronę życia czy też pozyskiwanie pokarmu nie jest już tak potrzebna w XXI wieku, więc łatwo przeformułować ją z mechanizmu przystosowawczego w coś o niezwykłej sile destrukcji. 

Realizacja Bez tytułu (agresja) to próba uchwycenia tej subtelnej różnicy za pomocą obrazu holograficznego i rytmicznej muzyki. To także postawione przeze mnie pytanie o to czy agresja, która jest przecież reakcją biologicznie właściwą, choć kulturowo ograną, nie staje się współcześnie nowym tabu.  Świadomie odwołuję się tutaj do tytułu kultowej pozycji innego ważnego dla mnie badacza, Jaspera Juula.

Autorem kompozycji dźwiękowej jest zaproszony do współtworzenia instalacji Mat Walerian. Kompozytor i instrumentalista jazzowy. Do jego stałych współpracowników należą pianista Matthew Shipp, basista William Parker i perkusista Hamid Drake, z którymi zrealizował ponad 10 różnych projektów, w tym 5 wydawnictw płytowych dla  działającej od wczesnych lat 60’ nowojorskiej wytwórni ESP-Disk. 

Lesson: projekt Toxic, który traktuje o zagadnieniu życia i śmierci. Utwór ukazuje piękno umierania.

Więcej informacji: matwalerian.com

Utwór muzyczny prezentowany będzie o pełnej godzinie zegarowej. 

^[1] J.Vetulani w rozmowie z Justyną Siemienowicz ” Ten zły w nas” w:  Spór o zło. Miesięcznik Znak nr 690 listopad (11), 2012, Kraków, str 23.