Należąca do Miejskich Galerii UAP – Studencka Galeria Scena Otwarta serdecznie zaprasza na wystawę:
30.10-5.11.2020
Galeria Scena Otwarta
ul. Ratajczaka 20, Poznań
galeria czynna (wt.-niedz.)
w godzinach 13.00–17.00
Wystawa prezentuje dyplomową pracę magisterską pt.: „Natura produkcyjna”, powstałą w III pracowni grafiki warsztatowej u prof. dr hab. Piotra Szurka, jak również prace oscylujące wokół tematyki turystyki, map, idei pamiątek, esencjonalnym odczuwaniem podróży, jak i kolekcjonowaniu – temu osobistemu jaki i globalnemu.
Rozważania dotyczące samego dyplomu, rozpoczęły się wraz z zeszłoroczną podróżą na Islandię i doświadczeniu dwoistości postaw w podejściu do natury. Zaobserwowany dualizm, stał się punktem wyjścia do mówienia o naturze jako produkcie, podstawie do zysku i jej nadmiernego eksploatowania, tracenia, jak i poszukiwania najbardziej optymalnego oddania jej charakteru. Islandia jako miejsce skrajności, również w kontekście problemu turystyki, stała się początkiem rozważań o bezpośrednim wpływie mas na tracenie natury.
Z jednej strony Islandczycy żyją z naturą blisko wręcz symbiotycznie. Z drugiej, kwestia eksploatowania natury w kontekście turystyki, powoduje nieodwracalną degradację środowiska, jak również kontynuowania procesu działalności samego turysty.
Praca przedstawia grafikę, zainspirowaną skałami z czarnej plaży Reynisfjara, które wzbudziły moją ciekawość samą formą. Wątpliwość stała się moim pierwszym odczuciem zastanej natury. Wątpliwość braku pewności rozgraniczenia ingerencji mechanicznych oraz procesów jedynie naturalnych.
Obiekty, które zostały przedstawionych jako ustawiony na podłodze rząd jednolitych obiektów geometrycznych, odnoszą się do ubytków w górnej części pracy, będących odpowiednikiem swoistej taśmy produkcyjnej. To one, oddalają odbiorcę od grafiki, wzbudzając refleksję dotyczącą początkowej idei – im bardziej ingerujemy w naturę, tym bardziej się od niej oddalamy. Im więcej eksploatujemy naturę, niszcząc ją, pozbawiając ją jej naturalności, tym sukcesywnie powodujemy jej zanikanie, nakręcając problemu nieświadomego turysty i związanych z tym konsekwencji.
Projekt zakłada także zaprezentowanie prac będących rozwinięciem kwestii podróży. Doświadczanie miejsca, jak również tracenie samego poczucia czasu i przestrzeni w wirze podróżowania, otoczenia siebie nową rzeczywistością, nowym sobą, nowym „innym” odkrywanym w sobie, są aspektami, które rozwijam już od paru lat, starając się przedstawiać je w formie reprezentacji refleksji powstałych podczas, jak i po podróżach.
Wszystkie elementy pracy zostały również wykonane w jak najbardziej ekonomiczny i ekologiczny sposób.
Maria Barańczyk w 2020 roku obroniła pracę magisterską na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu na Wydziale Grafiki Komunikacji Wizualnej w III pracowni grafiki u prof. dra hab. Piotra Szurka. Zajmuje się głównie wklęsłodrukiem, rysunkiem, malarstwem, grafiką projektową, jak również od niedawna instalacją.
Skupia się głównie na problemach dotyczących zjawisk i zależności społecznych, obserwacji kulturowych, momentach granicznych. Konsekwencją, tego jest opieranie się często o doświadczenia związane z podróżami, co wiąże się z zainteresowaniem głębią i nieprzewidywalnością natury jako ukrytej ciszy stojącej w kontrze do biegu rutyny.
W 2018 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2020 stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego. Uczestniczyła w wystawach krajowych (m. in. 11. Triennale Małych Form Malarskich w Toruniu, Transgrafia organizowane przez Stowarzyszenie Międzynarodowego Triennale Grafiki), międzynarodowych (m.in. 6. Międzynarodowego Triennale Mini Printu w Tokyo, 7. Guanlan International Print Biennial China 2019, II Międzynarodowego Biennale Druku w Yerevan 2019). Od paru lat prowadzi cykliczne warsztaty i zajęcia dla dzieci i młodzieży, współpracuje z instytucjami kultury, jak i festiwalami.